نقد و بررسی سریال زمانه | قسمت پانزدهم
به به اولش که خانه هنرمندان، بعدشم موزه سینما، خداییش سریال زمانه ابعاد مختلفی داره که یکیش احترام گذاشتن به هنر و مسائلی که به هنر مربوط می شه... من که بسیار از این کار لذت می برم.
ریتم قسمت 15 خیلی خوب بود، همینطوری پشتِ سرِ هم برای شخصیت های اول اومد. اول که بهزاد افتاد زندان، بعدشم ارغوان داد و بیداد شنید و اخراج شد. هر چقدر بهزاد یه حالتِ رک و پوست کنده ای داره، ارغوان یه کوچولو موذمار بازی بلده، که البته به عنوان یه وکیل حق هم داره بنده خدا :دیدقیقا این همون تفاوتیِ که تو شخصیت این دوتا حس می کردم، و همین تفاوت هاس که باعث جذابیت می شه.
این امکان وجود داره که بهزاد هم بخواد در آینده کمی تا قسمتی شخصیتِ اصلیش و عوض کنه و یکم نقش بازی کردن در مقابل دیگران خصوصا عموش و یاد بگیره. انقدر رک و روراست جلو نره...البته اینطوری که سازنده ها می گن این سریال می خواد نشون بده انتقام گرفتن عاقبت خوشی نداره. یاد یه تیکه ای افتادم که توی رمان یکی از بچه های سایت نودهشتیا (رمان نبایدها، هیوا بهرامی) خوندم. نوشته بود انتقام گرفتن از خانواده مثل خودزنی می مونه. چه این کار به نظرت درست ترین کار دنیا باشه، چه نه، تو داری قبل از خانواده ت، خودت و زمین می زنی.
این حسام فروزان فر هم اگه دمِ دستم بود یه کاری می کردم دیگه خندیدن و پوزخند زدن یادش بره. از بس که آقای محجوب این تیکه هارو خوب درمیاره آدم واقعا ازش متنفر می شه.
به نظر من درصد بیننده های سریال زمانه تا اینجا که رو به افزایش بوده. چون هر چقدر جلوتر رفتیم کار بهتر شده. امیدوارم این روند همینطوری ادامه داشته باشه.
راستی می گم چه زندان خوشگلی بودا! هر چند... قفس، قفسِ...
منبع: www.parinazizadyar.blogfa.com